Wij spraken met Hilda Bouwman, een van de enthousiaste deelnemers van de outreach naar India. Ze vertelt hoe ze de reis heeft beleefd en welke impact dit op haar had.

Ik besloot mee te gaan op reis naar India omdat ik al lange tijd de wens had om een verre reis te maken die impact zou hebben. Toen de dag van vertrek eenmaal daar was, werd ik bang. Ik wist niet veel over India, mijn geloof stond een laag pitje en ik vond het moeilijk om stille tijd met de Heer te nemen dus sloeg dit vaak over. Ik voelde dat ik er eigenlijk niet klaar voor was om naar India te gaan. Gelukkig hebben wij een God die ons voorbereidt, juist op momenten dat we onszelf niet klaar voelen een Heer die ons de tools geeft om Zijn wil te doen!

Dat is het belangrijkste wat ik tijdens deze outreach heb geleerd: ik ben misschien niet klaar voor een situatie, maar God is er altijd, Hij is er altijd klaar voor! Ik wil mij steeds weer laten inprireren door de tekst die in Mattheüs 19:26 staat: “Bij de mensen is dat onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.”

Tijdens de outreach naar India heb ik zoveel mensen ontmoet die een diepe en mooie relatie met God hebben. Dat was bemoedigend en inspirerend om te zien. En door deze reis weet ik nu ook dat ik wil helpen om Gods Koninkrijk te bouwen, niet alleen in India, maar ook hier in Nederland. Hij is Heer, en Hij geeft ons de kracht en de tools om Hem te dienen op een manier die bij ons past!


Ook Willemieke ging met ons mee naar India. Ze zei hier het volgende over:

“Het raakte me diep dat mensen niet vrij zijn om christen te zijn.”

Toen ik jong was, gingen mensen uit mijn kerk op reis zoals deze. Ik wilde toen al zo graag mee, maar ik was te jong. Nu ik de kans kreeg om naar India te gaan, kon ik geen nee zeggen. Omdat ik zo graag mensen overal ter wereld over Jezus wil vertellen!

De kinderen die we bezochten waren zó blij, ze genoten van de spelletjes en luisterden aandachtig naar de verhalen. Ik schrok ervan hoe moeilijk het is om te geloven in India en Bhutan. De vervolging is echt, en dat maakt het verlangen om het evangelie te delen alleen maar sterker.

Het raakte me hoe bang de overheid is voor het verspreiden van het evangelie. We werden veel in de gaten gehouden. Ik wilde hen zo graag vertellen: “Je mag rusten, God waakt over jullie!” Ook al kon ik dat niet hardop uitspreken, mijn hart ging naar hen uit.

Wat ik geleerd heb? Dat ik altijd vriendelijk moet zijn, en dat ik mijn vrijheid wil gebruiken. Deze reis was een krachtige herinnering aan hoe groot God is, en hoe wonderlijk Zijn plannen zijn. Ik wil absoluut terug om dit werk voort te zetten!