Daar zit ze op een stoepje, een meisje van 14. Één van de jonge leiders van de sportcommunity ziet haar zitten en loopt naar haar toe om de meest gestelde vraag in Nederland te stellen: “Gaat het goed?” Vanuit het niets vloeien de tranen over het gezicht van het meisje. Ze vindt het zo mooi dat alle kinderen hier zoveel plezier hebben en direct doet het pijn. Pijn omdat zij altijd op haar broertje moet letten. Ze wonen bij hun opa en oma in huis. Zij gaf aan dat ze de vreugde niet kent die ze hier voor zich ziet. Zij heeft nooit de tijd gehad om kind te zijn. Nadat het teamlid voor haar heeft mogen bidden, bedankt het meisje haar, het was prachtig.
Inmiddels zijn we al weer een jaar verder. Vorig jaar tijdens de Meiweek was dit één van mijn lievelingsmomenten. In dit ene voorbeeld werd het belang van wat we doen zo zichtbaar. De gebrokenheid die er is in de wereld kwam in aanraking met de waarheid van een andere wereld. Waar het “goed gaan” aan de buitenkant werd bepaald bij het verdriet van binnen. Waar er een confrontatie is met de pijn in het leven tot nu toe, wordt ineens hoop zichtbaar voor de toekomst. Waar er van een onbekende vreugde werd geproefd, begint die vreugde steeds meer werkelijkheid te worden in het leven van dit meisje. Een paar week geleden gaf ze daadwerkelijk aan dat deze vreugde in haar aanwezig was, ook al zijn veel van de omstandigheden in haar leven niet veranderd.
Kijk, dat is nou precies het punt! Dit verhaal is niet geëindigd op die ene dag in de meivakantie van 2017. Dat is het hele geweldige aan een sportcommunity die een Meiweek organiseert. De week erop gaat de weg richting Jezus met zoveel jongens en meiden gewoon verder in de wekelijkse sportmomenten. Christen of niet christen, Jezus koninkrijk brengt mensen in beweging. Wat een te gekke week om geluid en energie los te maken in de wijk en kerk waar de sportcommunity deel van is die voortvloeit in wat er al het hele jaar gebeurd.
“Dit verhaal is niet geëindigd op die ene dag in de meivakantie van 2017.”
Wij van Next Move kunnen dan ook niet anders dan dol enthousiast worden van wat er staat te gebeuren de komende week. Vanuit zes verschillende kerken wordt er in veertien verschillende sportcommunity’s door ruim honderd christelijke sporters het leven met Jezus gedeeld aan honderden kinderen, tieners, jongeren en hun ouders in Nederland. En of dat nog niet genoeg is voor één meivakantie? Natuurlijk niet, als Next Move mogen we nog een heren voetbalteam uitzenden naar Barcelona die de plaatselijke sportcommunity daar mag dienen en zenden we een aantal beachvolleybal trainers uit naar Bibione, Italië om daar mee te werken aan een beachvolleybalkamp van één van onze internationale partners.
Te gek en tegelijkertijd ook bizar dat we als Next Move hier nu al deel van mogen zijn. Dat we invloed mogen hebben en beïnvloed mogen worden. Mijn vrouw zei het gisteren nog tegen mij: “Als je kijkt naar waar we nu al deel van mogen zijn, dan kunnen we niet anders dan God danken”. En daarmee mogen we ons direct ook bewust uitstrekken in gebed voor wat nog komen gaat. Want als Gods geest zich aan dit alles verbindt, dan gaat het beste nog komen. Bid je mee voor de sportweken in Barneveld, Hoogezand, Zwolle, Enschede en Groningen (Oosterlicht en FaceOff)? Bid je mee voor de Outreach naar Barcelona en het beachvolleybal kamp in Bibione? Natuurlijk mag je bidden voor de activiteiten, eenheid, mensen en ook het weer in Nederland mag wel wat beter worden dan de vooruitzichten beloven. Maar bid bovenal, onophoudelijk, voor een andere wereld dan die voor zoveel mensen zichtbaar is.
“Abba Vader, wij bidden Laat Uw Koninkrijk komen en Uw wil geschieden!”
Paul Stoorvogel
Directeur Next Move